Z pamiętnika kobiety budującej

Kilka faktów dotyczących naszej budowy. Dom z użytkowym poddaszem, 150 m2, rodzina czteroosobowa. Pierwsze prace budowlane rozpoczęły się w 2011 roku, sprawy administracyjne zaczęliśmy załatwiać trzy lata temu. Dzisiaj (sierpień 2013 r.) jesteśmy na etapie kładzenia podłóg i malowania ścian. Nadal nie rozwiązaliśmy kwestii ogrzewania, co oddala nas od możliwości wprowadzenia się do domu. Optymistyczne prognozy zwiastują, że wydarzy się to wczesną jesienią.

Z moim mężem, że tak nazwę - Inwestorem - nie mogliśmy dojść do porozumienia od początku budowy. Dlaczego? A choćby dlatego, że ja nie miałam ochoty na zamieszkanie w domu stupięćdziesięciometrowym, ponieważ koszenie trawy, przycinanie żywopłotu czy walka z kretami na działce weszłyby na stałe do mojego grafiku. Mieszkając w bloku, też można być szczęśliwym i spełnionym. Jednak mąż - inwestor bardzo się zapalił do budowy. Co lepsze, stwierdził, że wszystkiego można się nauczyć (zaznaczę, że małe miał pojęcie o budowlance).

I tak dzisiaj mijają dwa lata, a ja wybieram gres do mojego pięknego salonu. Pierwszy raz od czasu podjęcia decyzji o budowie poczułam się szczęśliwa, że MAM DOM.

Ci, którzy nie przeszli tego co my, nie mogą pojąć, jak można nie cieszyć się domem, ogrodem czy dużą działką. Jednak osoby, które choćby postanowiły podjąć się budowy, zdają sobie sprawę, jak trudne jest to przedsięwzięcie. Gdybym wcześniej wiedziała to, co wiem dziś, na pewno nie zdecydowałabym się na ten krok - za dużo nerwów, kłótni, podejmowania decyzji, pustka w portfelu i ogromna odpowiedzialność (zwłaszcza gdy spoczywa tylko na nas). Nasza budowa to sto procent wysiłku Inwestora, mojego wsparcia i "ratowania" sytuacji w chwilach zwątpienia i kryzysów.

Rola kobiety w czasie budowy

fot. Termo Organika

W czasie tegorocznej edycji Akademii Kobiet Budujących SILKA YTONG panie wzięły udział w specjalnym sondażu, na podstawie którego zbadano rolę kobiet w branży budowlanej oraz określono stopień ich zaangażowania w proces budowy domu. Na pytanie, dlaczego kobiety aktywnie uczestniczą w tym procesie, ponad połowa (55%) uczestniczek potwierdziła, że jest to ważna kwestia dotycząca ich przyszłości i dlatego chce mieć nad nią kontrolę.

Jaka była i jest nadal moja rola w budowie domu? Po pierwsze to do mnie należy podejmowanie decyzji i zamykanie spraw rozpoczętych przez Inwestora. Przykład? Wybór projektu to, owszem, wspólne przeglądanie propozycji, ale "to Tobie musi się podobać ten dom, więc zdecyduj…". Jak pokazują sondaże, w tym etapie budowy bierze udział aż 62% pań, 51% z nich uczestniczy zaś w wyborze lokalizacji i działki. Z perspektywy czasu stwierdzam, że szukanie projektu to najprzyjemniejsze zadanie.

Większości może się wydawać, że rola kobiety przy budowie domu ogranicza się do podsyłania pracownikom obiadków czy końcowej aranżacji wnętrz. Ja jednak szybko musiałam poznać tajniki budowlanki, ponieważ Inwestor sam nie był w stanie wszystkim zarządzać. Niejednokrotnie zdobywałam wiedzę z internetowych poradników czy opinii innych inwestorów, aby za chwilę decydować o przesunięciu komina czy wyborze grubszego styropianu. Takie momenty są bardzo wyczerpujące, bo spoczywa na nas odpowiedzialność. Bałam się działania w ciemno, braku wiedzy i konsekwencji finansowych.

Nie ja jedna borykałam się z tymi problemami. Jak pokazują sondaże Akademii Kobiet Budujących SILKA YTONG, największym wyzwaniem dla kobiet jest pozyskanie środków na finansowanie budowy - 45%. Dla 33% pań problemem jest wybór lojalnej, uczciwej ekipy wykonawczej, a dla 27% dobór odpowiedniej technologii i materiałów.

Miejsce kobiety na placu budowy

A jaka była i moja rola? Inwestor co prawda szukał głównie wsparcia i potwierdzenia w moich oczach słuszności wyborów, których miał nadto, ale zmieniający się często pracownicy (co prawda z początku) nieufnie podchodzili nawet do mojej obecności na placu budowy, a co dopiero wskazówek czy wyrażania opinii.

Na szczęście nie wszyscy widzą w kobiecie tylko robota do robienia kanapek dla ekipy. Moje wsparcie szło poza tym z domowego zacisza, skąd mogłam niezauważalnie pchać budowę do przodu. Pamiętam, jak nieraz czytałam Inwestorowi "na dobranoc" artykuły budowlane z czasopism branżowych, przydatne okazywały się także fora internetowe, skąd czerpaliśmy wiedzę od innych inwestorów.

Budowanie domu systemem gospodarczym, bez ekip budowlanych, jest trudnym zadaniem. Jednak dla mnie było to zbawienne, gdyż każde niedociągnięcie Inwestora nie wiązało się z rozliczaniem, kontrolowaniem umowy, co miałoby miejsce przy firmie budującej nasz dom. Dlatego, kiedy widzę lekko krzywą ścianę albo za niski parapet, nie mam tego nikomu za złe. Wyobrażam sobie jednak, jaką złość muszą czuć w takich przypadkach inwestorzy do firmy budującej czy pseudofachowców. Aranżacją wnętrz także mamy zamiar zająć się sami, bez pomocy architektów. Szkoda nam pieniędzy.

Już nie mogę się doczekać, gdy ruszę z pierwszymi pracami recyklingowymi mebli od cioci i tych kupionych na pchlim targu. To typowe zajęcie dla kobiet, choć i męska ręka okaże się przydatna.

Sukcesy i porażki kobiety na budowie

Największym sukcesem, jak dla mnie, jest sam fakt wspólnego osiągnięcia porozumienia damsko-męskiego i wybudowanie domu (nikt przecież nie wierzył, że Inwestor osiągnie ten cel). Budowa zbliża, ale i dzieli małżonków, zwłaszcza gdy brakuje pieniędzy, gdy podejmowane są niewłaściwe decyzje i trzeba ponieść ich konsekwencje.

Do sukcesów zaliczę trafne wybory: drzwi, podłóg, ogrzewania, stolarki okiennej. Może oficjalnie nie podejmowałam ostatecznych decyzji dotyczących samej technologii budowy, ale na każdą z nich miałam ogromny wpływ. Wsparcie kobiety jest bardzo ważne dla inwestora. Momenty, o których nie chcę pamiętać, to wizyty w urzędach, gdzie traktowano mnie nieraz mało poważnie.

Natalia Jastrzębska
Dziękujemy firmie Xella za udostępnienie badań z Akademii Kobiet Budujących
fot. tytułowa Bondex